الماس زرد Cora Sun-Drop Diamond

الماس Cora Sun-Drop Diamond

الماس یکی از شناخته شده ترین و پرطرفدارترین سنگهای قیمتی است. آنها از دوران باستان به عنوان وسایل تزئینی مورد استفاده قرار می گرفته اند. سختی الماس و پراکندگی بالای آن در نور - که "الماس" مشخصه آن است - آن را برای کاربردهای صنعتی مفید و به عنوان جواهرات مناسب می کند. الماس کالایی بسیار مورد معامله است که چندین سازمان برای درجه بندی و تأیید آنها براساس "چهار C" ایجاد شده است که عبارتند از رنگ ، برش ، وضوح و عیار. ویژگی های دیگر مانند وجود یا عدم وجود فلورسانس نیز بر مطلوبیت و در نتیجه ارزش الماس مورد استفاده برای جواهرات تأثیر می گذارد. از الماس در حلقه های نامزدی استفاده می شود. این عمل در اوایل قرن 15 در بین اشرافیت اروپا ثبت شده است ، اگرچه یاقوت و یاقوت کبود سنگهای قیمتی مطلوب تری بودند. محبوبیت مدرن الماس تا حد زیادی توسط معادن De Beers Consolidated Mines ایجاد شد که اولین معادن بزرگ الماس در آفریقای جنوبی را تأسیس کرد. از طریق یک کار تبلیغاتی که از دهه 1930 آغاز شد و تا اواسط قرن 20 ادامه داشت ، دی بیرز الماس را به عنوان یک بخش اصلی از روند نامزدی و نمادی از وضعیت مطلوب بدست آورد. ارزش بالای این الماس ، نیروی محرکه دیکتاتورها و نهادهای انقلابی ، به ویژه در آفریقا ، با استفاده از کار برده و کودک برای استخراج الماس خون برای تأمین درگیری ها است. اگرچه از نظر رایج مردم ارزش آن را از نادر بودن آن بدست می آورند ، اما الماسهای با کیفیت سنگهای قیمتی در مقایسه با سنگهای قیمتی نادر مانند الکساندریت بسیار رایج هستند و تولید جهانی الماس خشن سالانه حدود 130 میلیون قیراط (26 تن) تخمین زده می شود.

تاریخچه

روند الماس برای حفاری مهره های زینتی به هزاره دوم قبل از میلاد مسیح برمی گردد. باستان شناسانی که در یمن کار می کنند مهره هایی با شواهد حفاری الماس را از 1200 قبل از میلاد تا قرن اول میلادی از محل هاجر الریحانی و در حالی که حفاری الماس دوتایی از قرن 7 قبل از میلاد انجام داده اند ، حفاری کرده اند. روش مته الماس دوبل قبل از 600 سال قبل از میلاد (قرن 7 قبل از میلاد) در هند غربی وجود داشت. همچنین شواهدی از روش حفاری الماس دوتایی از جنوب تایلند وجود دارد که قدمت آن به 400 سال قبل از میلاد مسیح باز می گردد. قبل از کشف الماس در برزیل در دهه 1700 ، هند تنها مکانی بود که در آن الماس استخراج می شد. اشارات اولیه به الماس در هند از متون سانسکریت است. Arthashastra of Kautilya از تجارت الماس در هند نام می برد. آثار بودایی با قدمت از قرن 4 قبل از میلاد ، الماس را به عنوان سنگی شناخته شده و گرانبها توصیف می کنند اما به جزئیات برش الماس اشاره ای نمی کنند. توصیف دیگر هندی که در آغاز قرن 3 نوشته شده است ، استحکام ، نظم ، درخشندگی ، توانایی خراشیدن فلزات و خصوصیات شکست خوب را به عنوان خصوصیات مطلوب یک الماس بیان می کند. کالکوتا مرکز تجاری مهم الماس در مرکز هند بود. الماس در شرق و غرب هند تجارت می شد و توسط فرهنگ های مختلف به دلیل مصارف هندسی یا صنعتی مورد شناسایی قرار می گرفت. پلینی بزرگتر ، نویسنده رومی ، در کار خود Naturalis Historia ، به کاربردهای زینتی الماس و همچنین به دلیل سختی آن ، به مفید بودن آن در حکاکی ها اشاره کرد. با این وجود کاملاً تردیدآمیز است که منظور پلینی از الماس است ، و فرض بر این است که در واقع چندین ماده معدنی مانند کوراندوم ، اسپینل یا حتی مخلوط با مگنتیت با کلمه "adamas" ذکر شده اند. الماس سرانجام در سراسر جهان گسترش یافت ، حتی اگر هند تا زمان کشف الماس در برزیل در سال 1725 تنها منبع اصلی سنگ قیمتی باقی مانده باشد. در یک اثر چینی از قرن 3 قبل از میلاد ذکر شده است: "خارجی ها آن را [الماس] می پوشند با این اعتقاد که می تواند تأثیرات شیطانی را دفع کند." چینی ها که در کشور خود الماس پیدا نکردند ، در ابتدا از الماس به عنوان جواهر استفاده نمی کردند اما از آن به عنوان "چاقوی برش یشم" استفاده می کردند. الماس ها از هند به روم باستان رسیدند. الماس همچنین در سال 700 در بورنئو کشف شد و توسط بازرگانان جنوب شرقی آسیا مورد استفاده قرار گرفت.

عیار

وزن قیراط جرم یک الماس را اندازه گیری می کند. یک عیار 200 میلی گرم تعریف می شود (حدود 0.007 اونس انسداد). واحد نقطه ای - برابر با یک صدم عیار (0.01 قیراط یا 2 میلی گرم) - معمولاً برای الماسهای کمتر از یک عیار استفاده می شود. سایر موارد برابر ، قیمت هر قیراط با وزن قیراط افزایش می یابد ، زیرا الماسهای بزرگتر هم نادرتر هستند و هم برای استفاده به عنوان سنگهای قیمتی مطلوب ترند. قیمت هر قیراط با افزایش اندازه به صورت خطی افزایش نمی یابد. در عوض ، جهش های شدیدی در اطراف اوقات عیار قیراط وجود دارد ، زیرا تقاضا برای الماسهایی که وزن آنها بیش از یک نقطه عطف است ، بسیار بیشتر از آنهایی است که وزن آنها کمتر است. به عنوان مثال ، یک الماس 0.99 قیراطی ممکن است به دلیل تفاوت در تقاضا ، قیمت هر قیراط نسبت به الماس قابل مقایسه با 1.01 قیراط قابل توجهی پایین باشد. یک لیست قیمت الماس هفتگی ، Rapaport Diamond Report توسط Martin Rapaport ، مدیر عامل گروه Rapaport نیویورک ، برای برش ، وضوح و وزن مختلف الماس منتشر می شود. در حال حاضر به عنوان پایه قیمت واقعی خرده فروشی در نظر گرفته شده است. جواهرات اغلب الماس را با تخفیف از طریق راپاپورت (به عنوان مثال "3 R R") با معامله معامله می کنند. در تجارت عمده فروشی الماس های نگین ، از عیار اغلب در بخشهای زیادی از الماسهای فروشی استفاده می شود. به عنوان مثال ، یک خریدار می تواند 100 قیراط (20 گرم) 0.5 قیراط (100 میلی گرم) ، D-F ، VS2-SI1 ، الماس برش عالی سفارش دهد ، این نشان دهنده تمایل به خرید 200 الماس (100 قیراط (20 گرم) است. ) جرم کل) از آن خصوصیات تقریبی. به همین دلیل ، قیمت الماس (به ویژه در بین عمده فروشان و سایر متخصصان صنعت) اغلب به ازای هر سنگ بر اساس هر قیراط ذکر می شود. وزن عیار کل (t.c.w.) عبارتی است که برای توصیف کل جرم الماس یا سنگ قیمتی دیگر در یک جواهر استفاده می شود ، زمانی که بیش از یک سنگ قیمتی استفاده می شود. گوشواره های یک نفره الماس ، به عنوان مثال ، معمولاً در t.c.w. هنگامی که برای فروش قرار داده می شود ، نشانگر جرم الماس در هر دو گوشواره و نه هر الماس جداگانه است. T.c.w. همچنین به طور گسترده ای برای گردنبندهای الماس ، دستبندها و سایر قطعات جواهرات مشابه استفاده می شود.

وضوح

شفافیت معیاری از نقایص داخلی الماس است که اصطلاحاً به آن اجزا گفته می شود. اجزا ممکن است کریستال های یک ماده خارجی یا یک کریستال الماس دیگر ، یا نقص ساختاری مانند ترک های ریز باشد که می تواند سفید یا کدر به نظر برسد. تعداد ، اندازه ، رنگ ، مکان نسبی ، جهت گیری و نمایان بودن اجزا می تواند بر شفافیت نسبی الماس تأثیر بگذارد. مو سسه گوهرشناسی آمریکا (GIA) و سایر سازمانها سیستمهایی را برای وضوح درجه توسعه داده اند که بر اساس مواردی است که برای یک متخصص آموزش دیده هنگام مشاهده یک الماس با بزرگنمایی 10 قابل مشاهده است. الماسها با در نظر گرفتن درجه بندی وضوح بالاتر به طور فزاینده ای نادر می شوند. فقط حدود 20? از تمام الماسهای استخراج شده دارای درجه شفافیت کافی هستند تا الماس برای استفاده به عنوان سنگ قیمتی مناسب شناخته شود. 80? دیگر به مصارف صنعتی منتقل می شوند. از این 20? بالا ، بخش قابل توجهی شامل یک یا چند مورد قابل مشاهده است. آنهایی که دارای نمای قابل مشاهده نیستند به عنوان "تمیز کننده چشم" شناخته می شوند و بیشتر خریداران آنها را ترجیح می دهند ، اگرچه گاهی اوقات اجزا visible قابل مشاهده را می توان در زیر یک قطعه جواهر پنهان کرد. اکثر اجزا موجود در الماسهای با کیفیت گوهر بر عملکرد یا یکپارچگی ساختار الماس تأثیر نمی گذارد. هنگامی که در جواهرات نصب می شود ، ممکن است مخفی بودن برخی از سخت افزارهای نصب شده مانند قلاب را به گونه ای مخفی کند که نقص را نامرئی کند. با این حال ، ابرهای بزرگ می توانند توانایی الماس در انتقال و پراکندگی نور را تحت تأثیر قرار دهند. ترک های بزرگ نزدیک یا شکستن سطح ممکن است احتمال شکستگی را افزایش دهد.

رنگ

بهترین کیفیت در درجه بندی رنگ کاملاً بی رنگ است که به عنوان الماس D در سطح جهان درجه بندی می شود ، بدین معنی که کاملاً از هر رنگی عاری است. درجه بعدی رد کمی از رنگ دارد که توسط هر متخصص ارزشیابی الماس یا آزمایشگاه درجه بندی قابل مشاهده است. با این حال ، هنگام پوشیدن جواهرات ، این الماسهای بسیار روشن هیچ رنگی نشان نمی دهند و یا اینکه سایه های رنگ را مشخص نکنید ، امکان پذیر نیست. اینها به عنوان الماس های رنگی E یا F درجه بندی می شوند. الماسهایی که ردپای رنگی کمی دارند ، به عنوان الماسهای رنگی G یا H درجه بندی می شوند. الماس های کمی رنگ به عنوان رنگ I یا J یا K درجه بندی می شوند. یک الماس علاوه بر بی رنگ در هر رنگی نیز یافت می شود. برخی از الماسهای رنگی مانند صورتی بسیار نادر هستند. یک الماس از نظر شیمیایی خالص و از نظر ساختاری کاملاً شفاف و بدون رنگ و رنگ است. با این حال ، در واقع بیشتر الماس های طبیعی به اندازه سنگهای قیمتی ناقص هستند. رنگ الماس ممکن است تحت تأثیر ناخالصی های شیمیایی و / یا نقص ساختاری در شبکه بلوری باشد. بسته به رنگ و شدت رنگ الماس ، رنگ الماس می تواند ارزش آن را کاهش دهد یا افزایش دهد. به عنوان مثال ، بیشتر الماسهای سفید از آنجا که یک رنگ زرد بیشتر قابل تشخیص است ، از تخفیف برخوردار می شوند ، در حالی که الماسهای شدید صورتی یا آبی (مانند Hope Diamond) می توانند از ارزش چشمگیری برخوردار باشند. مجموعه Aurora Diamond مجموعه ای چشمگیر از الماسهایی با رنگ طبیعی را نشان می دهد که در هر رنگ رنگین کمان وجود دارد. اکثر الماس هایی که به عنوان سنگهای قیمتی استفاده می شوند ، در اصل شفاف و با کم رنگ یا الماس سفید هستند. معمول ترین ناخالصی ، نیتروژن ، بخش کوچکی از اتمهای کربن را در ساختار الماس جایگزین می کند و باعث ایجاد رنگ مایل به زرد تا قهوه ای می شود. این اثر تقریباً در همه الماسهای سفید وجود دارد. در تنها نادرترین الماس رنگ این اثر غیرقابل تشخیص است. GIA یک سیستم رتبه بندی برای رنگ در الماس سفید ایجاد کرده است ، از D تا Z (با D "بی رنگ" و Z دارای رنگ زرد روشن است) ، که به طور گسترده ای در صنعت پذیرفته شده است و به طور جهانی شناخته شده است ، و چندین سیستم قدیمی را جایگزین می کند . سیستم GIA از یک مجموعه معیار از الماس های طبیعی با درجه رنگ شناخته شده ، همراه با شرایط نوری استاندارد و با دقت کنترل شده استفاده می کند. الماس هایی با درجه رنگ بالاتر نسبت به درجه رنگ پایین تر ، تقاضای بیشتری دارند و بنابراین گران ترند. به اندازه کافی عجیب ، الماس های درجه بندی شده Z نیز کمیاب هستند و رنگ زرد روشن نیز بسیار ارزشمند است. الماس های درجه بندی شده D-F "بی رنگ" ، G-J "تقریبا بی رنگ" ، K-M "کمی رنگ" در نظر گرفته می شوند. N – Y معمولاً زرد روشن یا قهوه ای به نظر می رسد. بر خلاف رنگ های زرد یا قهوه ای ، الماس های رنگ های دیگر نادرتر و با ارزش ترند. اگرچه حتی یک رنگ صورتی کم رنگ یا آبی ممکن است ارزش یک الماس را افزایش دهد ، اما رنگ آمیزی شدیدتر مطلوب تر شناخته می شود و بالاترین قیمت ها را دارد. انواع ناخالصی ها و نقص های ساختاری باعث ایجاد رنگ های مختلف در الماس می شود ، از جمله زرد ، صورتی ، آبی ، قرمز ، سبز ، قهوه ای و سایر رنگ ها. شکل طبیعی الماس سیاه به Carbonado معروف است ، سخت ترین شکل الماس متخلخل و برش آن دشوار است. الماس سیاه ، الماس سیاه طبیعی و ساخته شده توسط انسان است. برخی از الماسهای سیاه به دلیل کیفیت ، دوام ، هزینه تولید و عوامل کمی گرانتر از سایر الماسهای سیاه هستند. الماسهایی با رنگ غیرمعمول یا شدید گاهی در صنعت الماس با عنوان "فانتزی" شناخته می شوند. رنگ زرد شدید یکی از رنگهای فانتزی در نظر گرفته شده و از درجه رنگهای الماس سفید جدا است. متخصصان سنگ شناسی سیستم های رتبه بندی برای الماس های رنگی فانتزی ایجاد کرده اند ، اما به دلیل نادر بودن نسبی این نوع الماس ها معمولاً مورد استفاده قرار نمی گیرند.

کیفیت

کیفیت برش الماس به طور گسترده ای مهمترین چهار C در تعیین زیبایی الماس در نظر گرفته می شود. در واقع ، معمولاً تصدیق می شود که به نظر می رسد یک الماس تراش خورده از وزن قیراط بیشتری برخوردار است و وضوح و رنگ آن از درجه بهتری برخوردار است. مهارتی که الماس با آن بریده می شود توانایی آن را در انعکاس و شکست نور تعیین می کند. علاوه بر این که بیشترین اهمیت را به کیفیت الماس به عنوان یک سنگ قیمتی دارد ، قضاوت کمی نیز دشوارترین است. تعدادی از فاکتورها از جمله تناسب ، صیقل ، تقارن و زوایای نسبی وجوه مختلف با کیفیت برش تعیین می شود و می تواند بر عملکرد یک الماس تأثیر بگذارد. یک الماس با وجه هایی که فقط چند درجه از تراز بریده شده است می تواند منجر به سنگ با عملکرد ضعیف شود. برای یک برش دور درخشان ، تعادل بین "درخشش" و "آتش" وجود دارد. هنگامی که یک الماس برای بیش از حد "آتش" بریده می شود ، به نظر می رسد یک زیرکونیا مکعب است ، که "آتش" بسیار بیشتری از الماس واقعی می دهد. یک برش گرد و براق که به خوبی اجرا شده باید نور را به سمت بالا منعکس کرده و باعث شود الماس هنگام مشاهده از بالا سفید باشد. برش تحتانی سنگی ایجاد می کند که در مرکز آن تاریک به نظر می رسد و در موارد شدید ممکن است تنظیمات از بالای الماس به صورت سایه دیده شود.

شکل

الماس همه زیبایی خود را به عنوان سنگ های خشن نشان نمی دهد. در عوض ، آنها باید برش و صیقل داده شوند تا آتش و درخشش مشخصه ای را که سنگهای قیمتی الماس به آن مشهور هستند به نمایش بگذارند. الماس ها به اشکال مختلفی بریده می شوند که به طور کلی برای برجسته سازی این ویژگی ها طراحی می شوند. الماس هایی که به شکل درخشان گرد بریده نمی شوند به عنوان "برش های فانتزی" شناخته می شوند. برش های فانتزی محبوب شامل باگت (فرانسوی ، به معنی میله یا یک نان) ، مارکی ، برش پرنسس (طرح مربع) ، قلب ، بریولت (نوعی برش گل رز) و برش گلابی. برش های جدیدتر که به صنعت جواهرات وارد شده اند "کوسن" "تابشی" (مشابه برش های پرنسس ، اما به جای لبه های مربع شکل با لبه های گرد) و برش های Asscher هستند. بسیاری از الماسهای رنگی فانتزی اکنون با توجه به این سبک های جدید برش خورده اند. به طور کلی ، این "برش های فانتزی" با همان استانداردهای سختگیرانه برلیانت های گرد مشتق از تولکفسکی رعایت نمی شوند و رهنمودهای ریاضی کمتر خاصی برای زاویه وجود دارد که یک سنگ تراش خورده را تعیین می کند. برشها به شدت تحت تأثیر مد قرار می گیرند: برش باگت - که جلای یک الماس را برجسته می کند و آتش آن را کم رنگ می کند - در دوره آرت دکو محبوب بود ، در حالی که برش شاهزاده خانم - که به جای درخشش آتش الماس را برجسته می کند - در حال حاضر محبوبیت بیشتری پیدا کرده است. برش شاهزاده خانم در میان برش های الماس نیز محبوب است: از بین همه برش ها ، حداقل کریستال اصلی را هدر می دهد. در دهه های گذشته شاهد توسعه برش های جدید الماس هستیم که اغلب بر اساس اصلاح برش موجود است. بعضی از اینها جنبه های اضافی دارند. بسیاری از این کاهش های تازه توسعه یافته را تلاشی برای تمایز مارک توسط فروشندگان الماس می دانند تا پیشرفت واقعی در سطح هنر.

الماس Cora Sun-Drop Diamond

الماس Cora Sun-Drop Diamond در سال 2010 در آفریقای جنوبی کشف شد و آزمایشات نشان داد قدمتی بین 1 تا 3 میلیارد سال دارد. پس از آن تا تاریخ 24 فوریه 2011در موزه تاریخ طبیعی لندن در کنار دیگر سنگهای قیمتی از جمله الماس Hope قرار گرفتو در نوامبر 2011 در شهر ژنو سوئیس برای قیمتی بیش از 10.9 میلیون به حراج گذاشته شد.این جواهر که توسط شرکت بین المللی Cora کشف و تراش داده شده بود به صورت تلفنی به وسیله فردی که نمی خواستنامش فاش شود به قیمت 12.4 میلیون دلار خریداری شد. الماس Cora Sun-Drop Diamond یکی از گرانبها ترین الماس شناخته شده است. این الماس زرد که دارای 110.3 قیراط (22.1 گرم ) وزن است در سال 2011 رکورد گرانبهاترین الماس زرد جهان را از آن خود کرد و به قیمت 12.4 میلیون دلار به فروش رفت.

رنگ الماس زرد

براساس درجه بندی الماس زرد GIA، الماس Sun-Dropدر دسته Fancy Vivid Yellow Diamond قرار میگیرد. رنگ زرد از لحاظ کمیابی بعد از قرمز، سبز، آبی و صورتی قرار دارد و کلمه Fancy تنها به الماس هایی اطلاق میشود که دارای کیفیت بسیار خوبی باشد (از هر هزار الماس تنها یک الماس دارای این کیفیت است) این الماس نه تنها زرد است بلکه زردی آن از نوع Vividبوده که خود نادرترین رنگ بین الماس های زرد می باشد. به همین دلیل این الماس با چنین کیفیت بالا و رنگ، بسیار نادر و بسیار گرانبها است.

برش الماس زرد

الماس Sun Drop به شکل Pear Brilliant تراش داده شده است. Suzette Gomes مدیر اجرایی شرکت Cora درباره انتخاب این نوع تراش می گوید:” تراش برای نشان دادن زیبایی واقعی جواهر حیاتی است. اگر گوهر کمرنگ باشد باید برای نگاه داشتن رنگ به شکل مربعی تراش داده شود ولی اگر گوهر پررنگ باشد شما میتوانید از برش گلابی مانند (Pear Brilliant) استفاده کنید.” جالب است بدانید که تراش این الماس بی نظیر حدود 6 ماه زمان برده است.

 منبع: https://jawaherdesigner.ir/